Rozdział 11 cz. II

Kochani, bardzo dziękuję za komentarze :D
Pozdrawiam.

Rozdział niebetowany!

______________________________________________________________________________

Harry czuł się wspaniale. Idąc ulicami Londynu, wciąż podśpiewywał niektóre piosenki Metallici, a Alice z zadowoleniem mu wtórowała. Po wspaniałym koncercie, Phil zaproponował, żeby wskoczyć jeszcze do jakiegoś pubu i napić się czegoś. Chyba chciał się zrehabilitować i jakoś poprawić  w oczach Harry'ego, choć ten tak naprawdę nie był już zdenerwowany, ale nie zamierzał wyprowadzać go z błędu. Ich celem było miejsce, w którym bez przeszkód mogliby dostać alkohol, choć Potter wiedział, że to nie było konieczne. Wystarczyło proste zaklęcie i po sprawie. Phil jednak o tym nie wiedział i tak miało pozostać. Jednak z drugiej strony, chłopak miał już dość tego chodzenia. Mimo, że świetnie się bawił, był wykończony i chciał odpocząć.
- A może ten? - Wskazał na pierwszy lepszy bar i ze zdezorientowaniem zauważył, iż był to ten sam, przy którym się umówili.
- Hmm... - starszy chłopak zastanowił się. - Nie wygląda zbyt zachęcająco, więc powinno być ok. Ale jeśli nam nie sprzedadzą to szukamy innego.
Harry i Alice kiwnęli potakująco, choć chłopak nie miał zamiaru dłużej chodzić, a Draco tylko coś odburknął. Razem weszli do środka i pierwszym, co w nich uderzyło to zapach potu oraz fajek. Blondyn skrzywił się. Następne, co zauważyli to czerwony. Mnóstwo czerwonego na ścianach, kanapach i stolikach, jedynie czasami przeplatanego z czernią.
- Kurwa, trafiliśmy do burdelu - zarechotał Phil i zabawnie zmarszczył nos.
- Jaki znawca - zakpił szarooki, zarabiając tym samym mordercze spojrzenie. Na jego twarzy pojawił się uśmieszek.
Reszta postanowiła tego nie komentować. Podeszli do jednego z wolnych stolików, choć ku ich zaskoczeniu, było ich naprawdę mało. Usiedli na czerwonych kanapach, trochę wytartych i poplamionych, co Draco skwitował grymasem obrzydzenia. Natomiast Phil oparł dłonie na dosyć małym stoliku. W niektórych miejscach farba już poodpadała i mogli ujrzeć lekko zardzewiały metal.
- Ciekawy lokal... - mruknął Malfoy i z niesmakiem rozejrzał się po dużej sali, zatrzymując wzrok przy barze, gdzie siedziało parę, dość nieciekawie wyglądających, osób.
Brunet spojrzał na niego ze skupieniem i pochylił się delikatnie, przybliżając się.
- Wiem, że to nie twoje klimaty... - zaczął, ale nie dane mu było skończyć, bo Ślizgon wysyczał przez zaciśnięte zęby.
- To raczej mało powiedziane!
Harry zamrugał, totalnie zdezorientowany.
- Jeśli... - przełknął głośno ślinę. - ...jeśli chcesz, możemy znaleźć inne miejsce...
- Zostajemy! - warknął cicho i odwrócił głowę. Był zirytowany. O ile koncert był całkiem niezły, o tyle siedzenie w brudnym, śmierdzącym barze pełnym mugoli, w ogóle mu się nie podobało i miał już dość. Za długo udawał swoje uwielbienie do tych żałosnych ludzi.
Harry poczuł się dziwnie. Przecież jeszcze jakieś dziesięć minut temu było dobrze. A na koncercie nawet lepiej, niż dobrze. Z delikatnym, nieświadomym uśmiechem przypomniał sobie jedną z najbardziej znanych piosenek Metallici, ,,Nothing Else Matters''.

To było fantastyczne. Masa ludzi, zupełnie różnych, stojąca razem, tańcząca i bawiąca się w rytm klasyków rocka. Harry był spocony, zmęczony i po raz pierwszy od bardzo dawna, naprawdę szczęśliwy. Na jego ustach cały czas widniał szeroki uśmiech, a policzki były czerwone od wysiłku. Przez trzy piosenki tańczył w pogo, obserwowany przez jasnowłosego Ślizgona i teraz oddychał z trudem. Słysząc jednak początek jednej ze swoich ulubionych piosenek, oczy mu zabłysły, a serce zabiło mocniej. Spojrzał z zachwytem na gitarzystę, bujając się delikatnie w rytm muzyki. Widział kątem oka parę par, które tańczyły ściśle do siebie przytulone i przez chwilę zastanowił się, jakie to uczucie. Właśnie w tym momencie, jakby czytając mu w myślach, choć Potter wiedział, że to niemożliwe, objęły go silne ramiona. Draco owiał swoim ciepłym oddechem, szyję i kark Gryfona, opierając głowę o jego ramię. Zaczął delikatnie poruszać biodrami, w tę i z powrotem, ciągnąc za sobą Gryfona. 
Właśnie w tamtej chwili, Harry pomyślał, że chciałby należeć do Draco. 

To była piękna chwila i Harry chciał się nią cieszyć jeszcze długi czas, ale teraz, widząc nastrój Malfoya, nie potrafił. Coś na jego twarzy musiało wywołać niepokój u przyjaciół, ponieważ spoglądali na niego z zatroskaniem. Szybko przybrał sztuczny uśmiech i udawanym, wesołym głosem, zapytał:
- Więc co chcecie do picia?
Phil zmrużył oczy, ale odpowiedział:
- To co zwykle.
Potter spojrzał z wyczekiwaniem na Alice.
- Och... no nie wiem... Nie mogę się zdecydować... - Zagryzła wargę - Wybierz dla mnie jakiegoś drinka. - Mrugnęła.
Skinął głową i odwrócił się w stronę blondyna.
- Um... Draco?
- Szkocka.
Harry odetchnął głęboko, wstał i rzuciwszy jeszcze jedno spojrzenie na jasnowłosego chłopaka, ruszył w stronę baru. Naprawdę nie wiedział o co chodzi. Sądził, że między nim, a Draco coś jest. Miał nadzieję, że wreszcie znalazł kogoś z kim mógłby coś stworzyć, a przede wszystkim, otworzyć się. Oczywiście, miał przyjaciół, ale to nie zmieniało faktu, iż czuł się samotny. A Ślizgon był... interesujący. I zaborczy. Bardzo. I Harry nic nie mógł poradzić na to, że podobało mu się to. A teraz Draco wściekł się na niego i ten nie miał pojęcia o co może chodzić. Westchnął. Malfoyowie chyba nie mogli być normalni.
Podszedł do baru i skinął na barmana. Ten, młody rudzielec o orzechowych oczach, spojrzał na niego znacząco i uśmiechnął się kącikiem ust. Potter odpowiedział mrugnięciem oka i złożył zamówienie, zaznaczając, aby chłopak sam zrobił jakiegoś zajebistego drinka. Oparł jedną dłoń na blacie i znudzonym wzrokiem rozejrzał się po sali. Wzdrygnął się, słysząc ostry, męski głos tuż obok. Blisko. Za blisko. Odwrócił się na pięcie i spojrzał ze zdenerwowaniem na mężczyznę stojącego tuż przed nim. Facet był wielki i Harry poczuł się mocno zaniepokojony. Jakieś dwa metry, całkiem nieźle zbudowanego ciała. Silnego. Na pewno.
Przełknął ślinę. Dopiero po chwili przypomniał sobie o co pytał nieznajomy.
,,Jesteś tu sam?'' - pytał.
Nie, nie jestem. Mój chłopak siedzi niedaleko i jest cholernie zazdrosny, więc spadaj palancie, zanim naładuje ci dupę Cruciatusem! - pomyślał.
Odpowiedział jednak:
- Nie, jestem ze znajomymi.
Poza tym Draco nie był jego chłopakiem.
- Szkoda. Myślałem, że... - Oblizał usta. - ...może mógłbyś dosiąść się do mnie.
- Niestety. - Harry wzruszył ramionami, wciąż jednak przyglądając się nieznajomemu. Był przystojny. Nie był to jakiś kanoniczny przystojniak, ale zdecydowanie był on w typie Harry'ego. Tylko, że ten miał Draco. A przynajmniej chciał mieć.
Facet miał długie włosy, związane w koński ogon. Jedna połowa była czarna, a druga blond. Miał brązowe oczy i zarost, który wyglądał cholernie seksownie. Potter musiał przyznać, że w tej chwili nie kręcił go ani trochę. W głowie Gryfona był już tylko Malfoy i było to trochę przerażające.
- Twoje zamówienie.
Harry odwrócił się na dźwięk głosu barmana i ostentacyjnie ignorując nieznajomego, zabrał tacę z drinkami i ruszył w stronę stolika. Zdążył tylko dojść i postawić wszystko na blacie, a usłyszał:
- Kto to był?
Z zaskoczeniem spojrzał na blondyna, który wydawał się... zirytowany?
- Widziałeś? - jęknął, ale szybko odpowiedział. - Nie wiem. Nie znam. - Wzruszył ramionami.
- Podrywał cię.
Po raz kolejny wzruszył ramionami i podał każdemu alkohol. Wziął swoje piwo, okrążył stolik i usiadł obok blondyna. Nie minęła chwila, a poczuł dotyk na kolanie. Mocny. Zaborczy.
Zmieszał się trochę i odchrząknął, a następnie zagadał:
- Jak tam? Masz jakiś nowy tatuaż?
Dotyk na nodze wziął za dobry znak.
Phil uśmiechnął się w ten swój typowy, uroczy sposób, a następnie ostentacyjnie uderzył otwartą dłonią w czoło.
- Jak ja mogłem o tym zapomnieć? - wyjąkał, a następnie nie zważając na to, czy ktoś patrzy, czy nie, wstał i podciągnął koszulkę do góry. Oczom całej trójki ukazał się płaski, lekko umięśniony brzuch pokryty niezliczoną liczbą tatuaży. Malfoy skrzywił się.
- Kociaku, to dla ciebie. - Wskazał na jakieś miejsce na swoich żebrach. Harry, maksymalnie zauroczony i wzruszony, wstał, okrążył stolik i podszedł do chłopaka. Spojrzał na wskazywane miejsce i ujrzał małego kociaka, czarnego o intensywnie zielonych oczach. Był... słodki.
- D-dziękuję - wydukał i nie zważając na ostre spojrzenie Ślizgona, przytulił się do przyjaciela.
- Nie masz za co, kocie.
Harry czuł jednak, że ma.
Za to, że jest.

***

Wychodząc z pubu, długo po północy, lekko podchmieleni, śmiali się i żartowali. Draco jak zwykle był oszczędny w słowach, ale nikt nie zwracał na to uwagi. W trakcie siedzenia i picia, przyjaciele próbowali wypytać blondyna o jego życie, ale ten unikał odpowiedzi i mówił raczej zdawkowo, więc odpuścili. Co nie zmienia faktu, iż było miło. Dlatego głośne przekleństwo z ust jasnowłosej dziewczyny, zwróciło uwagę wszystkich.
- Kurwa, zgubiłam zegarek!
- Pewnie upadł ci w środku. - Harry spojrzał na wejście i ruszył w tamtą stronę, ale został powstrzymany przez dłoń Phila.
- Zaczekaj. Ja pójdę.
Potter niechętnie skinął głową, a dwójka jego przyjaciół po raz kolejny zniknęła w środku.
- Harry?
Ten drgnął, słysząc swoje imię i odwrócił się w stronę chłopaka, który trzymał dłonie w kieszeniach.
- Hmm...?
- To w lokalu... - Machnął dłonią w stronę pubu, kląć w myślach. Malfoyowie nie przepraszają. - Byłem zdenerwowany...
Potter wzruszył ramionami i uśmiechnął się niepewnie. Przecież się nie gniewał.
- Umm... spoko.
Tymczasem blondyn zauważył ruch za chłopakiem i domyślając się kto to, złapał go w pasie i nim ten się zorientował, ciepłe wargi już przyciskały się do jego ust. Sapnął zaskoczony i zacisnął dłonie na koszulce Dracona. Ten muskał jego wargi, delikatnie, ale pewnie. Wysunął język i liznął najpierw dolną, a później górną wargę, wywołując u bruneta lekkie drżenie. Chłopak sam nie wiedział, czy było ono przyjemne, czy wręcz przeciwnie. W końcu skapitulował i uchylił niepewnie usta, pozwalając Draco na spenetrowanie swojego wilgotnego wnętrza, co ten chętnie uczynił. Czując język badający podniebienie i zęby, zamruczał i zarzucił ręce na kark blondyna. To było przyjemne.
Całowali się długo, do utraty tchu. W końcu oderwali się od siebie, łapiąc gwałtownie powietrze i spoglądając na siebie roziskrzonym wzrokiem. Harry oblizał usta.
Gdzieś z boku usłyszał klaskanie.
- Harry, ty perwersie! - zaśmiał się Phil, udolnie maskując swoje negatywne emocje.
W odpowiedzi, spalił buraka.

***

Harry obudził się, czując w ustach nieprzyjemny posmak. Krzywiąc się, spróbował wstać, ale coś mu nie pozwalało. Spojrzał na swoją talię i ze zdumieniem zauważył alabastrową skórę. Dopiero po kilku chwilach przypomniało mu się, że po powrocie z koncertu, nie miał już siły ruszyć do dormitorium i postanowił zostać u Draco. Odetchnął. Siłą zepchnął z siebie ramię chłopaka i wstał, ruszając do łazienki. Skorzystał z toalety, umył ręce i wyczarował sobie szklankę. Nalał wody i szybko wypił zawartość, oddychając z ulgą. Następnie spojrzał na swoje zmęczone oblicze w dużym lustrze i ruszył z powrotem do sypiali. Przywitało go drapieżne spojrzenie szarych oczu. Zmieszał się. Draco wyciągnął dłoń, więc z lekkim wahaniem, złapał ją i pozwolił się przyciągnąć. Czuł się dziwnie. Malfoy objął go i pocałował mocno w usta. Przekręcił ich tak, że teraz górował nad nim i zszedł pocałunkami na szyję. Serce Pottera przyśpieszyło. I wcale nie w tym dobrym znaczeniu.
- Przestań - szepnął. Przecież ostatnio pokazywał mu, że nie chce. Czyżby Draco nie uszanował tego? Oczy podejrzanie mu się zaszkliły. Niespodziewanie, nawet dla siebie, pchnął Ślizgona, zrzucając go z siebie i zerwał się z łóżka, patrząc wściekle na chłopaka.
- Nie dotykaj mnie! - warknął, a z jego oczu pociekły ogromne, szkliste łzy.
Tymczasem Malfoy patrzył na niego szeroko otwartymi oczyma i brunet po raz pierwszy widział na jego twarzy wyraz najszczerszego zdumienia.
- Harry... - zaczął - ...myślałem, że tego chcesz! Naprawdę! - Uniósł dłonie w geście obrony. Jego głos drżał.
- Gówno prawda! - syknął i zaczął kręcić nerwowo głową, cofając się. Trafił na drzwi i osunął się po nich, chowając twarz w dłoniach. Był zrozpaczony.
- Harry... Co się dzieje? - zapytał. - Powiedz mi.
I Harry powiedział. Wszystko. Od początku do końca.

___________________
Następny rozdział: 26.07